Насловот е чуден и се однесува на настаните помеѓу два ракометни натпреварувачки система, летото 1992 година. Тогаш сите македонски екипи го напуштија системот од федеративната држава Југославија, а го прифатија новиот систем од новата самостојна држава Македонија. Првиот беше завршен, вториот непочнат. А поради надежта од можноста за настап на меѓународната сцена, на ниво на ЕХФ, произлезе потребата од брзо добивање шампиони на Македонија. Затоа се наметна скратен летен систем од плеј-оф натпревари.
Во машка конкуренција учествуваа: Пелистер (Битола), Вардар (Скопје) дотогашни членови на Првата југословенска лига, Тутунски комбинат (Прилеп) – првак на Втората југословенска лига – Исток и Југ (Скопје) – првак на Републичката лига на Македонија. Во полуфиналето Вардар беше подобар од Југ, Тутунски од Пелистер, па во финалето се сретнаа Вардар и Тутунски. Беше невидена борба. Во Скопје Вардар дури по продолжението победи 31:29, во Прилеп Тутунски победи 27:25. На „мајсторката“ во Скопје беше 22:19 за Вардар до 59. минута, кога настана инцидент и прекин, па службена регистрација на мечот со 10:0 за Вардар.
Во женска конкуренција учествуваа само двата најдобри македонски тима, Ѓорче Петров (Скопје) – дотогашен член на Првата југословенска лига и Тутунски комбинат (Прилеп) – шестопласиран во Втората југословенска лига – Југ. Во финалето, Ѓорче Петров во Скопје победи со 28:18, во Прилеп со 22:18. Според тоа, прилепските тимови и во машка и во женска конкуренција беа вицешампиони на Македонија.
Успеси имаше и во Купот на Македонија, каде машкиот Тутунски стигна до полуфиналето каде загуби од Куманово, а женскиот Тутунски до финалето беше поразен од шампионот Ѓорче Петров.
